Het fameuze balkon (langs de zij-ingang)

Col des Pariotes

Toen ik mijn pa uitlegde dat de Dolomieten niet doorgingen en dat het in plaats de Maurienne werd, was er maar één dringend advies: "doe het balkonpad naar Refuge Carro". 

Hmmm, mja,... Het mocht op deze vakantie met drie ervaren stappers wel wat ambitieuzer op vlak van eenzaamheid en uitdagend terrein. Dus kozen we voor een erg weinig gelopen route om die fameuze Carro hut langs de achterkant te benaderen: via de 3034 m hoge Col des Pariotes. 

Het eerste stuk volgt de Arc rivier tot aan haar bronnen. Die wandelingen naar "de bronnen van" zijn nu wel uit de mode maar waren wellicht erg populair in de 19e eeuw. Terwijl onverschrokken koene blanke mannen roem verwierven bij het in kaart brengen van de bronnen van de Nijl, Zambezi en Kongo rivier, kon de toerist dat pretparkgewijs nadoen in het klein, in een wilde uithoek van de Alpen. 

Eerst vlak, van l'Ecot (2022) tot la Duis (2140), dan steil over gneisplaten tot ca 2750 m. De gletsjer die toen de bron was, heeft zich al lang teruggetrokken. De prille Arc stroomt er nu door een klein weitje uit de onderkant van een morene. Wij zijn vooral onder de indruk van de weidsheid en ruimte op deze plek, midden in een kring van misschien wel 10 andere gletsjers. 

Vanaf dan gaat het padloos. Wandelen met een stevige scheut alpinisme. De piolet die we op het laatst toch maar meegenomen hadden, komt uitstekend van pas. Sneeuw, rotsplaten en af en toe wat schuivend puin brengen ons over de Col des Pariotes (3034) naar het Lac Blanc, vlak bij de Carro hut (2753). Een aantal steenboksporen in de sneeuw... waren van een kudde schapen. 

Bij de Carrohut beginnen we aan het Balkonpad. Marmotten en bloemen vlakbij, een immense rij pieken met gletsjers en watervallen aan de overkant. Mijn pa had gelijk: dit is prachtig. Flink doorstappen is hier bijna niet mogelijk, daarvoor is het uitzicht te overweldigend. 

In l'Ecot wacht Peter ons op. Hij was na een uur of twee teruggekeerd. Het energiedipje ging niet over met een reep Isostar, het zat dieper. Nog verder uit te zoeken, maar misschien is Peter wel het zoveelste slachtoffer van die andere pandemie die al jarenlang niet aangepakt wordt, die van werkstress en burnout. 

De woorden "uitdagend", "ambitieus" en zo worden dus vanaf morgen geschrapt. Minstens een deel van de tocht moet nu relax, stressvrij, zen, ... en zo zijn.

Topo : klassieke lus voor ervaren bergwandelaars (T4), op veel plaatsen beschreven, bv. hier. Vaak beschreven in klokwijzerzin wat toelaat om te overnachten in de Carro-hut ; volgens ons is tegen de klok in logischer en mooier qua uitzichten. 

Hut : in de vallei : onbewaakte hut in Bonneval-sur-Arc
onderweg : Refuge du Carro

Net boven de Sources de l'Arc.

Schapen op bijna 3000m. Voorin de Glacier(s) des Sources de l'Arc, achterin Ciamarella en Albaron

Laatste meters naar de Col des Pariotes. In de diepte l'Ecot en Bonneval.

Afdalen. Goed uitkijken dat je op de juiste couloir uitkomt en niet op rotsbanden.

Lac Blanc op 50 m van de hut (maar onzichtbaar uit de hut)

Op het balkonpad